Lullaby in Yiddish

Het prachtfimpje Father and Daughter van Michael Dudok de Wit kwam vorige week opeens weer voorbij in Zomergasten. Zooo mooi gemaakt. Toen ik het nog een keer terug ging kijken op Youtube vond ik via een paar andere mooie animatie kunstwerkjes dit clipje. Een prachtig klein liedje over een jongetje dat droomt om als vogel een boom te kunnen beschermen tegen de kou. I love it. 

Bekijk ook zeker Tir Nan Og, dat qua thema iets weg van Father and Daughter.

Vliegenhumor!

De Zweedse Magnus Muhr is een serieuze natuurfotograaf. Maar wel eentje met humor! Een paar jaar geleden vond hij een dooie vlieg op een feestje. Hij nam hem mee naar huis, legde hem op een wit papiertje, tekende er pootjes bij en zette hem op de foto. Zijn serie bestaat nu al uit tientallen vliegencomics. Je moet hem op zijn blauwe ogen geloven als hij zegt: ‘Ik vermoord ze niet. Ik vind ze. Meestal in een raamkozijn of in een lamp.’ Je koopt de foto’s voor € 40 per stuk door een mailtje te sturen naar magnus_muhr@hotmail.com

Klik hier voor veel meer huis tuin en keuken situaties.

Robotjes

De Belgische kunstenaar Stéphane Halleux is zijn leven lang al zot van robots. Zijn sculpturen doen denken aan een mix van de karakters uit Tim Burton’s Edward Scissorhands en die van Jules Verne. Halleux maakt zijn figuren met onderdelen uit oude apparaten, beplakt met leer.
Zijn website staat vol met prachtfiguurtjes. 
Tip: samen met de schilderkunst van Brice Heyndels exposeert hij zijn creaties in Mechelen. Ik ga! 

Een parallel wereldje in je kamer

Kunstenaar Ji Lee ziet huizen vol meubels, muren vol foto's, maar met lege plafonds. Het is een dode ruimte geworden. Hij voegt een kleine knipoog toe in de vorm van een parallel wereld zoals die zich zou kunnen afspelen in ieders huis.

Zoals de merels

Als je heel stilletjes
op het mooiste plekje
in het warme zand gaat zitten
met je ogen dicht
en je mond een beetje open
Dan stroomt de zomer bij je binnen
Je zult vliegen

Het vloog de kamer uit

Heel lang heb ik het nut niet ingezien van het bijhouden van een blog. Waarom zou ik dat doen? Wie gaat dat lezen? En belangrijker nog: wil ik eigenlijk wel dat iemand leest wat ik vind en voel? Het nut heb ik los gelaten. Het nut van dingen is vaak verder te zoeken dan het plezier ervan en ik besloot dat het laatste duizend keer groter is.
Zie hier dus mijn eerste 'post'. Vanaf nu zal ik allerlei berichtjes achterlaten op deze bladzijde. Plaatjes, teksten, ideeën, vragen en verhalen.
Veel plezier voor mijn lezers, en vooral voor mezelf.

Liefs,
Josan