Blessed!

Lieve mensen, lekkere wijn, fijne deuntjes, mooie verrassinkjes...
Vrienden die weer en wind overwonnen en
vrienden die moesten bijven slapen...
Vrienden die uitgleden
en ik ook
vrienden die de kast volplakten met post its
vrienden die kommen hete soep weg lepelden
vriend met trommeltje koekjes
vrienden met boekjes
Twintig stokbroden
Een kerstboom met lichtjes
telefoontjes, berichtjes
een kamer met mooie gezichtjes
IT WAS LOVELY
dank je wel allemaal
ook al was ik nog niet echt jarig
het voelde heerlijk!

Merry Christmas

Vandaag gemaakt: maak-je-eigen-kerstslinger kaartjes

Naborrelen

Tis rood 
en vol en warm

en fijn

doe mij een glaasje

rode wijn

Tis koud

en wit en glad

en guur

ik pak die bus

een volgend uur

First snow!

Winterwoorden

Als het wit is op de wereld
en de horizon verdwijnt
laten je stappen een indruk achter
die langer blijft
dan de eerste sneeuw
omdat je je voeten plant
met je volle gevoel
met je minste verstand
Thuis in de kelder
wacht je schaduw
in een hoek van zwart
maar je blijft langer buiten
dan de dag
vandaag ben je lichter dan ooit

Gratis uit te delen!

Vandaag

Een mooie zondagochtend!

Wakker worden onder een dik donzen dekbed...

           dat sinds vannacht weer uit 2 delen bestaat in plaats van 1. 

De winterzon schijnt dwars door de koude lucht!

Eerst: douchen in hamamsferen (omdat: geen geld voor sauna, wel voor Rituals)

           Dan:      koooooooffie maken!

                             Juuuuuuuutje persen!

Taarten van Abel terug kijken (want 9:00u is iets te vroeg op zondag) Lang leve digitale tv!

Met een traan op mijn wang naar 2Broers kijken. Op  Zapp werden vandaag  KidsDocs uitgezonden. WAUW ga het zien.)

Facebookerij, nog een koffie, en dan verder werken aan het script van En dit is de keuken. 

De rollen verdelen... in een kindergroep = lastig. Wordt nog even puzzelen. 

Eerst maar even zuurstof snuiven in de frisheid buiten. 

En nog een mooi plaatje.

Aan het einde van de dag

Aan het einde van de dag, 
als iemand aan komt hollen met de liefde, 
als je moe bent en onhandig en toevallig net verward in een warnet 
van angsten – 
wat moet je doen, 
wat moet je met de liefde doen, donzig, schrikachtig, 
die iemand je nog brengt?

Toon Tellegen
Uit: Alleen Liefde,
Querido Amsterdam 2002

If you want to give me something

Never know. It's a possibility...you wake up with just one wish on your mind.
It keeps repeating itself whole day...'I want to give Josan a present!' 
Here's the answer. LOVE IT!
Meer info HIER

Gezien @Dutch Design Week Eindhoven

Juweeltje van hout

Zie hier de video van River's Edge van de Great Lake Swimmers.
(Filip, bedankt dat je ze een paar jaar geleden in mijn oor duwde.) 

De band uit Toronto werkte hiervoor samen met regisseur Ben Jacob, die geïnspireerd was door de oude houten snijwerkjes van zijn oma die hij daar vroeger aan de muur had zien hangen. 'As soon as I saw them I knew I had to animate them. They had been in storage for decades so it meant a great deal to bring them out and breathe life into them. I gave it the audience it never had.'

Dank u Ben Jacob. Het is prachtig.

Giant Beach Bubbles

Reuzereuzebellenblaasbellen

Buitenaards bijna!

Bron: DYRM daily
Bekijk daar ook zeker het filmpje Little Big Berlin
en de post Optical illusion street art Berlin

Alexander de Echte

Erwin Olaf. Wie hem niet kent (?): fotograaf.
Echte mensen met vieze glansjes.
Alledaagse taferelen, secuur geënsceneerd, met een scheut horror.
Zijn beelden geven licht en bezorgen je een nare kriebel.
Bewonderen en verafschuwen liggen in het werk van Olaf vaak griezelig dicht bij elkaar.
TE GEK dat je op zijn website de meest fantastische beelden gratis kunt downloaden.
En wat nu!
Hij brengt Alex tot leven!
Alexander de Grote. Die we kennen als protagonist, als plaatje, als standbeeld, als zijaanzicht.
Olaf geeft hem huid en hij doet plots zijn ogen open. Hij fotografeerde en filmde in opdracht van Hermitage Amsterdam een aantal objecten uit de tentoonstelling. De beelden van die objecten werden vervolgens vermengd met opnames van een echt gezicht; de onsterfelijkheid van Alexander gevisualiseerd. Ga kijken naar Morphing Alexander.

Something to say

Wat ik vandaag vond op het web

Twee mannen, of jongetjes, in Seattle

Ze zitten samen achter een piano

en zingen

Een mooi klein liedje

En eentje trekt af en toe een moeilijk gezicht

Eentje is Perfume Genius en dat is Mike Hadreas
Mike heeft zowat alle mogelijke ellende meegemaakt
Hij haalt er nu de inspiratie uit voor zijn kwetsbare muziek
“I was really embarrassed of my voice, so I never sang. 
But a few years ago, after spending a long time alone, 
I suddenly had something to say and my voice didn’t matter.”

Nachtwandeling

Midden door het grote maïsveld loopt een pad
Het werd aangelegd als onderdeel van een kunstroute
Overdag is dat leuk
's Nacht is dat nog veel leuker!
Zaklampen mee en op pad 
Halverwege nog een wensballon de lucht in
wat eigenlijk verboden is maar o zo bijzonder
Met z'n allen een verhaal improviseren
over een levende vogelverschrikker
met blaasontsteking en diarree
want we zijn heus niet bang hoor
...mag ik je hand vasthouden?

Quotes en Quilt

Gehoord deze week:
'Mevrouw het is zeker een uitdaging om wat er in mijn hoofd zit, eruit te krijgen' brugklasser, 11 jaar
'Mijn rug is veel te dik voor jullie kleding' in de winkel
'Juf! U lijkt vet veel op Stacey Rookhuizen!' brugklasser, 12 jaar
'Ja die kilo's gaan er nog af hoor, dus doe maar niet groter.' Zes vrouwen en één man in de winkel
...
En een vervolgje op mijn Hoedje van post.
Kijk naar dit prachtpapierproject!

Het vrouwtje en de duif

Op het plein zie ik haar weer 
ze is er elke dag 
Dan loopt ze met de duif wat op 
en zeg ik haar gedag 

Ze vond de duif, zo zei ze eens 
met slaphangende arm 
of eigenlijk een vleugel dus 
Zij hield hem vast en warm 

Hij vliegt niet meer hè, zegt de vrouw 
dat lukt niet met één kant 
daarom gaan we samen elke dag 
van hier tot aan de overkant 

We lopen wat, de duif en ik 
en dan gaan we weer terug 
want ook al zijn de pootjes goed 
het gaat niet meer zo vlug 

Het vrouwtje en de duif 
ze houden elkaar op de been 
Het duifje knipoogt en het koert 
alleen is ook maar zo alleen 

Ode aan Floralys

Wat je zoal kunt zeggen over WC papier

Hoedje van

Papier. 
Ik hou er van. Je kunt er fantastische verhalen op kwijt, je kunt er prachtige figuren van vouwen, kaartjes van knutselen, slingers van maken, je billen een aai mee geven, een kus op achterlaten, of proberen je leven er op te plannen. 
Dat laatste doe ik bij voorkeur in een Moleskine agenda. Als ik ergens de notebooks, agenda's en schriften ontdek, meestal in een mooi draairek of op keurige stapels, kan ik het niet laten er even aan te zitten. Ik moet ze even vastpakken, even kijken wat ze kosten (ook al ken ik de prijzen uit mijn hoofd), er aan ruiken (al zitten ze meestal strak in de folie), en vervolgens mezelf toespreken. 'Je hebt al genoeg van dit soort boekjes. Leg terug.' Is het de eenvoud? Het vergeelde papier? De grijze lijntjes? De zachte kaftjes? 
Moleskine is goed. Ze stoppen in elk boekje een nog kleiner boekje (ik ben zeer gevoelig voor extraatjes) waarin verteld wordt over de geschiedenis van het merk. Ben ik ook gevoelig voor. Bruce Chatwin was ook fan. Toen het Moleskine fabriekje in 1986 failliet ging kocht hij de hele resterende voorraad op. Voordat hij op reis ging nummerde hij alle pagina’s, voorin schreef hij zijn naam en adres. Volgens Chatwin zou het verliezen van een Moleskine erger zijn dan het verliezen van zijn paspoort. Om die reden schreef Chatwin voorin een belofte van beloning, indien het boekje bij vondst teruggebracht zou worden. In 1998 bracht een kleine Milanese uitgever de Moleskine weer tot leven. Zo werd de traditie weer voortgezet. De uitvoering is exact hetzelfde gebleven, met enkel een beroemde tekst op de eerste pagina: ‘In case of loss, please return to…’, en: ‘as a reward: $...’. Met deze bekroning op de historie van het beroemde boekje, begint de Moleskine aan een nieuw avontuur.
Dit jaar hebben ze weer iets nieuws: prachtig mooie thema notebooks. Moleskine Passions genaamd, en ze zijn er onder andere in de versie Film, Muziek, Recepten, Boeken. Prachtkaft, uitnodigende invulbladzijdes, stickers erbij, zodat je ze wel MOET kopen. De 'Leg terug' mantra is al meerdere malen gepasseerd, en tot nu toe succesvol. Ik ben trots op mezelf.


Iets heel anders: Paper Craft. Oh My Hoedje.
Een boek VOL alles van papier! Kleine objecten als kandelaars, beestjes, maar ook boodschappen, meubels, hele installaties en kunstwerken staan erin. Ongelooflijk wat mensenhanden kunnen met papier. Ik haal er mooie ideetjes uit voor theater, maar het is een boek voor op ieders koffietafel. Het boek komt naar je toe voor ongeveer 50 euro, samen met een dvdtje met downloads zodat je zelf aan de slag kunt.  Op internet werkt mijn Leg-terug-mantra helaas niet. De grote ADD TO BASKET knop schreeuwt mijn naam. De redding: verzendkosten. Meestal erg verhelderend. Ik spaar nog even verder...

Lullaby in Yiddish

Het prachtfimpje Father and Daughter van Michael Dudok de Wit kwam vorige week opeens weer voorbij in Zomergasten. Zooo mooi gemaakt. Toen ik het nog een keer terug ging kijken op Youtube vond ik via een paar andere mooie animatie kunstwerkjes dit clipje. Een prachtig klein liedje over een jongetje dat droomt om als vogel een boom te kunnen beschermen tegen de kou. I love it. 

Bekijk ook zeker Tir Nan Og, dat qua thema iets weg van Father and Daughter.

Vliegenhumor!

De Zweedse Magnus Muhr is een serieuze natuurfotograaf. Maar wel eentje met humor! Een paar jaar geleden vond hij een dooie vlieg op een feestje. Hij nam hem mee naar huis, legde hem op een wit papiertje, tekende er pootjes bij en zette hem op de foto. Zijn serie bestaat nu al uit tientallen vliegencomics. Je moet hem op zijn blauwe ogen geloven als hij zegt: ‘Ik vermoord ze niet. Ik vind ze. Meestal in een raamkozijn of in een lamp.’ Je koopt de foto’s voor € 40 per stuk door een mailtje te sturen naar magnus_muhr@hotmail.com

Klik hier voor veel meer huis tuin en keuken situaties.

Robotjes

De Belgische kunstenaar Stéphane Halleux is zijn leven lang al zot van robots. Zijn sculpturen doen denken aan een mix van de karakters uit Tim Burton’s Edward Scissorhands en die van Jules Verne. Halleux maakt zijn figuren met onderdelen uit oude apparaten, beplakt met leer.
Zijn website staat vol met prachtfiguurtjes. 
Tip: samen met de schilderkunst van Brice Heyndels exposeert hij zijn creaties in Mechelen. Ik ga! 

Een parallel wereldje in je kamer

Kunstenaar Ji Lee ziet huizen vol meubels, muren vol foto's, maar met lege plafonds. Het is een dode ruimte geworden. Hij voegt een kleine knipoog toe in de vorm van een parallel wereld zoals die zich zou kunnen afspelen in ieders huis.

Zoals de merels

Als je heel stilletjes
op het mooiste plekje
in het warme zand gaat zitten
met je ogen dicht
en je mond een beetje open
Dan stroomt de zomer bij je binnen
Je zult vliegen

Het vloog de kamer uit

Heel lang heb ik het nut niet ingezien van het bijhouden van een blog. Waarom zou ik dat doen? Wie gaat dat lezen? En belangrijker nog: wil ik eigenlijk wel dat iemand leest wat ik vind en voel? Het nut heb ik los gelaten. Het nut van dingen is vaak verder te zoeken dan het plezier ervan en ik besloot dat het laatste duizend keer groter is.
Zie hier dus mijn eerste 'post'. Vanaf nu zal ik allerlei berichtjes achterlaten op deze bladzijde. Plaatjes, teksten, ideeën, vragen en verhalen.
Veel plezier voor mijn lezers, en vooral voor mezelf.

Liefs,
Josan