Op het plein zie ik haar weer
ze is er elke dag
Dan loopt ze met de duif wat op
en zeg ik haar gedag
Ze vond de duif, zo zei ze eens
met slaphangende arm
of eigenlijk een vleugel dus
Zij hield hem vast en warm
Hij vliegt niet meer hè, zegt de vrouw
dat lukt niet met één kant
daarom gaan we samen elke dag
van hier tot aan de overkant
We lopen wat, de duif en ik
en dan gaan we weer terug
want ook al zijn de pootjes goed
het gaat niet meer zo vlug
Het vrouwtje en de duif
ze houden elkaar op de been
Het duifje knipoogt en het koert
alleen is ook maar zo alleen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten